قومی متفکرند درمذهب ودین
جمعی متحیرند درشک ویقین
ناگاه براورد منادی زکمین
کای بی خبران راه نه انست نه این
زین پیش نشان بودنی ها بوده است
پیوسته قلم زنیک وبدناسوده است
تقدیر توراهرانچه بایست بداد
غم خوردن وکوشیدن ما بیهوده است
عمر خیام
محسن
1383/11/08 ساعت 07:20 ق.ظ
شعر قشنگ و پر معنــــــــی بود ...
شاد باشی ...